تبیین مولفه های طراحی پایدار محیطی درمعماری و شهرسازی ایرانی

در سال های اخیر، پایداری و توسعه پایدار به مفاهیم مهم و اساسی در سطح جهانی تبدیل شده اند. توسعه پایدار در واقع تعادل میان توسعه و محیط زیست است.عده ای دیگر با لحاظ کردن مفهوم عدالت، توسعه پایدار را مفهوم جدیدی از رشد اقتصادی قلمداد کرده اند که عدالت و امکانات زندگی را برای تمامی جهانیان و نه برای تعداد اندکی از افراد برگزیده به ارمغان می آورد. همچنین این رشد بدون پیامد های مخرب و نه بیش از ظرفیت منابع محدود جهان می باشد.ابعاد مفهوم توسعه پایدار، یکپارچه سازی ابعاد مختلف توسعه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بر پایه حفظ محیط زیست است. در واقع توسعه پایدار، توسعه در همه زمینه ها بر پایه حفظ منابع طبیعی و محیط زیست است.در این گزارش هدف از توسعه پایدار، رفع نیازهای نسل حاضر بدون تضییع توانایی نسل های آینده برای رفع نیازهایشان تعریف شده است. روش تحقیق پژوهش حاضر بر اساس هدف یا قصدی که دنبال می کند. روش تحقیق بنیادی است.در این مقاله از روش بررسی تطبیقی نیز برای مقایسه مفاهیم و ویژگی های معماری و شهرسازی ایرانی با مفاهیم و خصوصیات معماری و شهرسازی پایدار استفاده شده است که حاصل این بررسی دستیابی به ویژگی های مشترک بین دو مقوله مورد بررسی می باشد.در این تحقیق پس از مروری بر مفاهیم پایداری و توسعه پایدار، به مطالعه و بررسی تعاریف مختلف در زمینه توسعه شهری پایدار و شهر پایدار پرداخته و در نهایت به استخراج اصول طراحی پایدار محیطی و نقش آن در فضاهای معماری و شهری آینده از مفاهیم فوق و تدوین سیاست های معماری و طراحی شهری می پردازیم.

کلیدواژه ها:

طراحی پایدار ، معماری پایدار ، توسعه پایدار ، شهر پایدار