لزوم توجه به انرژی های تجدیدپذیر و انرژی خورشیدی در راستای اهداف معماری پایدار در ایران

با توجه به رویکرد کشور برای کاهش وابستگی به منابع نفتی، و نیاز به کاهش مصرف انرژی در بخش های مختلف صنعت و ساختمان و بالابودن مصرف انرژی در ساختمان، آنها به عنوان اولین گزینه در زمینه توجه به راهکارهای در مصرف انرژی محسوب میشوند. از آنجایی که رابطهای مستقیم میان مصرف انرژی و پیشرفت های صنعتی و ساخت و ساز وجود دارد، مسیله بحران انرژی به عنوان معضل اساسی قرن حاضر شناخته شده است. این موضوع سبب افزایش رویکرد به انرژی های تجدیدپذیر شده است. طراحی پایدار که امروزه در بیشتر مجامع معماری مطرح می شود از بحث برانگیزترین موضوعان جهان کنونی است. یکی از مهمترین اهداف طراحی پایدار، حفظ طبیعت و اصلاح نگرش به آن است. تجلی توسعه پایدار در حوزه محیط ساخته شده، معماری پایدار نامیده می شود. با توجه به محدود بودن منابع سوختی، استفاده از منابع انرژی پاک به عنوان یک راهکار استراتژیک از اهمیت بسیار زیادی برخوردار میباشد . هدف از این مقاله پرداختن به دو رویکرد حفظ منابع انرژی و طراحی بر اساس چرخه حیات و اصول پایداری با استفاده از روش توصیفی تحلیلی می باشد. در این راستا ابتدا با بررسی میزان مصرف منابع مختلف انرژی در جهان و ایران و آشنایی با منابع انرژی دربخش ساختمان سازی درچند سال اخیر لزوم طراحی پایدار بررسی شده است. در این خصوص به استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان اصلی ترین منبع انرژی پاک پرداخته شده است و راهکارهایی در جهت طراحی پایدار ارایه شده است. بنابراین تمرکز برنقش معماری در حفظ انرژی و استفاده ازمنابع نوین انرژی ضروری است. باتوجه به پتانسیل بالای تابش در مناطق وسیعی از کشور ایران، از میان این منابع، انرژی خورشیدی دارای جذابیت بیشتری است. مقاله حاضر جستاری پیرامون نقش سلول های خورشیدی درصنعت ساخت ساز است .در این راستا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی انرژی خورشیدی و قابلیت های آن به عنوان اصلی ترین منبع انرژی تجدیدپذیر بررسی شده و سپس سلول های فتوولتایک و فناوری های نوظهور دراین زمینه، با هدف بکارگیری در معماری معرفی میشوند.