معماری سینما به مثابه یک اثر هنری در تعامل با فضاهای شهری بارویکرد زمینه گرایی

معماری به عنوان )محیط ومصنوع انسان( در تعامل با فضاهای شهری ،به کالبدهای گوناگونی تعریف می شود.در همین راستا امروزه با تلفیق معماری و هنرسینما وتعریف فضای کالبدی؛معماری سینماعرصه جدیدی در طراحی فضاهای شهری با رویکرد زمینه گرایی ،برای گسترش فرهنگ ها و تعاملات اجتماعی ونیز پرکردن اوغات فراغت شهروندان،به وجود آمده. است. تجربه عملی فضای معماری توسط فرد درون آن فضا مشابهت فراوانی بابرداشت تماشاچی یک سکانس خاص در فیلم دارد.تجربه فضا زمان در معماری با جابجا شدن و حرکت خود بیننده در طول زمان از صبح تا شب هنگام تصویر و فضا تغییرمی کندولی این امر در سینما ، بدون احتیاج به حرکت خود بیننده صورت می پذیرد . حرکت های انتخاب شده و نقطه یا نقاط دید تعریف شده است و کادر این حرکت را محدود می کند.حال این سیوال به وجود می آید درطراحی و ایجاد فضای جذاب مجتمع سینمایی در بدنه شهری با وجود تنوعات رسانهای مجازی ومطالبات مردمی،نقش معماربه عنوان خالق یک اثر هنری جهت کشاندن مردم به سالن های سینما و نیز تعامل آن با فضای شهری چگونه است روش این پژوهش مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای بوده و رویکردی توصیفی و تحلیلی دارد.

کلیدواژه ها:

سینما ، معماری ، فضای شهری ، زمینه گرایی ، اصول طراحی معماری ، فضاهای نو