مقایسه الگوریتم بهینه سازی زنبور عسل و روش LQR در کنترل فعال سازه

در این پژوهش کنترل ارتعاشات چند نمونه از سازه هایی با درجات آزادی مختلف تحت اثر تحریک زلزله به روش کنترل فعال با استفاده از الگوریتم زنبور عسل مورد مطالعه قرار گرفته است. تعیین نیروی کنترل از موضوعات مهم کنترل سازه می باشد روش های کلاسیک مانند1LQR بدون در نظر گرفتن اثر تحریکات خارجی زلزله اقدام به محاسبه نیروی کنترلی می کنند و معمولاپاسخ بهینه سازه را نتیجه نمی دهند الگوریتم زنبور عسل مبتنی بر جمعیت تصادفی و تکراربوده و عناصر ماتریس بهره را برای به حداقل رساندن شاخص عملکرد در فضای مساله جست و جو می کند و نتایج بدست آمده با روشLQR مقایسه می گردد شبیه سازی های عددی در خصوص انواع زلزله های انجام گردیده، که نتایج این شبیه سازی حاکی از بهبود عملکرد جابجایی سازه است. به عنوان مثال حداکثر کاهش جابجایی در سازه سه طبقه 3 الی 25 درصد نسبت به روش LQR بیشتر است

کلیدواژه ها:

کنترل فعال ، الگوریتم بهینه سازی زنبور عسل ، LQR