بررسی کاربرد الگوریتم ژنتیک در بهینه سازی تعمیر و نگهداری روسازی انعطاف پذیر

در این مقاله کاربرد بهینه سازی الگوریتم ژنتیک برای مدیریت روسازی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف از این تحقیق ایجاد یک مدل مناسب برای بهینه سازی تعمیر و نگهداری راه ها می باشد. شیوه های الگوریتم ژنتیک از اصول اولیه مهندسی راه و حمل و نقل مورد بررسی قرار گرفت. یک مدل منتخب (PAVENET-R) برای هدایت مدل بهینه سازی توسعه یافته برای تعمیر و نگهداری راه ها بر مبنای اولویت هایش در مقایسه با سایر مدل ها انتخاب شده است. این مدل توابع خرابی را لحاظ می کند که همواره سطح هشدار را برای مداخالت تعمیر و نگهداری تعیین می کند. علت اصلی این است که این مدل اقدام به بازسازی را مطرح می کند که مربوط به کار پیشنهادی است در حالی که مدل های دیگر در سطح تعمیر و نگهداری متوقف شده اند. کارهای پیشنهادی پیش بینی مدل های پیش ساخته را در نظر می گیرند در حالی که مدل های دیگر در مدل ترک خوردگی متوقف شده اند. یک برنامه نویسی )کد نویسی( برای نشان دادن پارامتر این مدل انتخاب شده است. دو عملگر الگوریتم ژنتیک یعنی عملگر تقاطع و حهش به علت اهمیت آن ها در ارایه برنامه نویسی، انتخاب شده اند.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، مدل بهینه سازی ، توابع خرابی روسازی ، تعمیر و نگهداری ، کدنویسی