بررسی تاثیر ارتفاع و شکل مقطع در وزن روسازه ی پل های بتنی پیش تنیده

پل ها از مهم ترین سازه های مهندسی به شمار می روند که با توجه به وسعت و عظمت آن ها، هزینه زیادی صرف طراحی و ساخت آن ها می شود. در میان انواع پل ها، پل های بتونی پیش تنیده به دلیل استفاده اقتصادی تر از مصالح و دوام مناسب تر از محبوبیت بیشتری در میان مهندسان برخوردار هستند. این پل ها به اشکال (مقاطع) و روش های مختلفی طراحی و اجرا می شوند. در پل های بتنی با بلندتر شدن دهانه وزن پل حاکم بر طراحی می شود و تاثیر بارزنده کم رنگ می شود و همچنین کاهش وزن پل تاثیر بسزایی در کاهش نیروی زلزله بار در پل دارد. در طراحی ابعاد مقطع عرضی در پل ها ضوابط خاصی در آیین نامه های طراحی پل در نظر گرفته شده است. در این تحقیق ضمن بررسی ضوابط و آیین نامه های بارگذاری پل های ایران و طراحی پل آشتو در این خصوص وزن روسازی پل های با طول دهانه و عرض یکسان و مقاطع عرضی مختلف مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین مطالعات پارامتری روی تصویر پارامترها و حقوق مقطع و تغییرات آن در طول دهانه و نیز مقاومت فشاری بتن مصرفی بر وزن روسازه صورت گرفته است. در این راستا مدل های عددی متعددی طراحی شده و مورد مقایسه قرار گرفتن. نتایج نشان دهنده این است که در بین مقاطع مختلف، مقطع جده تک سلولی با تغییرات ارتفاعی سهمی شکل دارای کمترین وزن را سازه می باشد. در نتیجه در طراحی پل ها بایستی نوع مقطع بسیار با دقت تعیین شده و مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

طراحی پل ، بتن پیش تنیده ، وزن روسازه ، آیین نامه اشتو ، مقطع عرضی