هویت معماری در متن میراث صنعتی

میراث صنعتی بخشی از معماری معاصر ایران، یکی از زیر شاخه های میراث فرهنگی است. حفظ بناهای میراثی معماری صنعتی از آنجایی که نماینده فرهنگ، شرایط تاریخی، فرایندها، فناوری ها و دستاوردهای برجسته منطقه هستند حایز اهمیت است و نقش غیرقابل انکاری در هویت معماری شهری دارند. از این رو بناهایی که در متن میراث صنعتی ایجاد می شود باید به گونه ای طراحی شوند که نه تنها بافت تاریخی و صنعتی منطقه را زیر سوال نبرد بلکه علاوه بر داشتن زیبایی خود، بنای میراث صنعتی را شاخص نتواند. همچنین چهره ای متناسب و همگون در منطقه ارایه دهد و روح زمان حاضر را القا و بیان نماید. روش تحقیق این پژوهش به صورت تحلیلی - توصیفی، تاریخی - تفسیری و جمع آوری اطلاعات نیز فرایندی از روش های کتابخانه ای و میدانی می باشد. دستاورد خاص نظیر پژوهش حاکی از آنست که حفظ ارزش ها و فرهنگ، شناخت نیازهای مادی و معنوی مخاطب، ویژگی های اقلیمی و محیطی بستر طرح، استفاده از تکنیک ها و فناوری های موجود با تعهد به کارگیری این اصول و رابطه بنا با منطقه صنعتی شهری مواردی هستند که با لحاظ کردن در فرایند طراحی، بیماری پیشرفته با هویت و پایدار امروزی خلق می شود.

کلیدواژه ها:

هویت ، هویت معماری ، فرهنگ ، میراث صنعتی