تاثیر تمرینات سه گانه در آب با و بدون استفاده از کینزیوتیپ ( به صورت آنی و طولانی مدت ) بر ناتوانی و تعادل ناپایدار زنان مبتلا به سندروم درد کشککی-رانی

سندروم درد کشککی-رانی، یکی از شایع ترین مشکلات زانوی افراد جوان و فعال، به ویژه زنان می باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تمرینات سه گانه در آب با و بدون استفاده از کینزیوتیپ ( به صورت آنی و طولانی مدت ) بر ناتوانی و تعادل ناپایدار زنان مبتلا به سندروم درد کشککی-رانی بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بوده و پس از ارزیابی های اولیه، 45 نفر زن مبتلا، به عنوان نمونه آماری انتخاب و تصادفا در سه گروه تمرین درمانی در آب بدون کینزیوتیپ، تمرین درمانی در آب با کینزیوتیپ موقتی و تمرین درمانی در آب باکینزیوتیپ طولانی مدت، قرار گرفتند. نتایج آنوای یک راهه نشان داد، بین اختلاف میانگین های پیش آزمون-پس آزمون در فاکتورهای ناتوانی و تعادل ناپایدار تعادل سه گروه تفاوت معناداری وجود ندارد. ولی نتایج آزمون t - زوجی، بین پیش آزمون و پس آزمون هر دو فاکتور کاهش ناتوانی (P=0/0000) و در خصوص متغیر تعادل ناپایدار، در سطح 8، تعادل در هر سه جهت کلی، قدامی-خلفی و داخلی-خارجی((POA=0/0000)؛ (PAP=0/0000) و (PML=0/0000)) بهبودی معناداری نشان داد، در سه گروه آب درمانی تفاوت معناداری را نشان داد. اگر چه اختلاف میانگین های پیش آزمون-پس آزمون، بین سه گروه تفاوت معناداری را نشان نداد، اما تفاوت موجود در میانگین های پیش آزمون- پس آزمون گروه ها، نشان داد که انجام تمرینات در آب با کینزیوتیپ، بر تعادل ناپایدار و عملکرد حرکتی افراد مبتلا، تاثیر کلینیکی بیشتری نسبت به انجام تمرینات در آب بدون کینزیوتیپ دارد. بنابراین، احتمالا، انجام حرکت درمانی در آب با کینزیوتیپ، می تواند به عنوان روش موثرتری، در درمان مبتلایان به سندروم درد کشککی-رانی توصیه شود.

کلیدواژه ها:

سندروم دردکشککی-رانی ، آبدرمانی ، کینزیوتیپ ، تعادل