تاثیر مصرف مکمل اسیدهای آمینه شاخه دار بر نشانگرهای آسیب عضلانی متعاقب تمرین کوتاه مدت مقاومتی برون گرا در ورزشکاران مرد بدنساز

هدف مطالعه ی حاضر بررسی اثرات مصرف مکمل اسیدهای آمینه ی شاخه دار بر نشانگرهای آسیب عضلانی پس از تمرین کوتاه مدت مقاومتی برون گرا در ورزشکاران نخبه بدنساز بود. در یک روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل، تعداد 30 نفر از ورزشکاران مرد بدنساز ( با میانگین سنی 37 / 2 ± 67 / 24 سال، میانگین وزنی 53 / 3 ± 47 / 80 کیلوگرم، شاخص توده ی بدن 55/ 0 ± 51 / 25 و درصد چربی بدن 19 / 2 ± 27 / 11 ) داوطلبانه برای شرکت در مطالعه انتخاب و سپس بطور تصادفی در دو گروه مکمل ( 15 نفر) و دارونما ( 15 نفر) قرار گرفتند تمرینات آسیب زا شامل یک دوره تمرینات کوتاه مدت اکسنتریک ( 15 ست با 10 تکرار ) بود. کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز به عنوان نشانگرهای آسیب عضلانی قبل از آزمون، 24 و 48 ساعت پس از پروتکل تمرینی اندازه گیری شدند اثرات بین گروهی کاهش معناداری را در متغیرهای کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژن از در گروه مکمل اسیدهای آمینه ی شاخه دار در مقایسه با گروه دارونما را نشان داد. مکمل اسیدهای آمینه ی شاخه دار پس از تمرینات مقاومتی نشانگرهای آسیب عضلانی را کاهش داده و دوره ی بازیافت پس از تمرینات شدید عضلانی را کاهش می دهد.

کلیدواژه ها:

اسیدآمینه ی شاخه دار ، آسیب عضلانی ، تمرین اکسنتریک ، ورزشکاران بدنساز