تاثیر تمرین پیلاتس بر پروتیین رزیستین و مقاومت به انسولین در دانش آموزان دختر دارای اضافه وزن

هدف از این تحقیق تاثیر هشت هفته تمرین پیلاتس بر سطح پروتیین رزیستین و شاخص مقاومت به انسولین در دانش آموزان دختر دارای اضافه وزن بود. 30 دانش آموز دختر دارای اضافه وزن با سن 17 سال بطور داوطلبانه انتخاب و بطور ت صادفی به دو گروه تجربی ( 15 نفر) و گروه کنترل ( 15 نفر) تقسیم شدند. برای بررسی متغیرهای بیوشیمیایی، عمل خونگیری بعد از 12 ساعت ناشتایی و در دو مرحله، یعنی پیش از شروع تمرینات و بعد از انجام هشت هفته تمرین پیلاتس انجام گرفت. قبل و بعد از برنامه ی تمرینی، مقادیر سرمی رزیستین، گلوکز و انسولین پلاسما اندازه گیری شد و داده ها از طریق تی استیودنت همبسته و مستقل، تجزیه و تحلیل آماری شدند. پس از گذشت هشت هفته تمرین پیلاتس، در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل، سطح رزیستین و شاخص مقاومت به انسولین، کاهش معنادار نشان دادند ( 05 / 0 > p ). براساس این نتایج، هشت هفته تمرین پیلاتس می تواند موجب کاهش معنی دار در سطح رزیستین و شاخص مقاومت به انسولین شده و از این طریق موجب پیشگیری از وقوم بیماری های مختلف از جمله بیماری های قلبی-عروقی و دیابت در این افراد گردد.

کلیدواژه ها:

پیلاتس ، رزیستین ، مقاومت به انسولین ، اضافه وزن