نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش دینی و قرآن در دوره ی ابتدایی

بی شک در دنیای امروز که ابزار های فناوری اطلاعات ،امکانات آموزشی و... روز به روز گسترش می یابد؛ یادگیری که صرفا در مدرسه و توسط معلم با روش های سنتی صورت می پذیرد، نمی تواند اغنا کننده ی نیازهای دانش آموز امروزی باشد. با این وجود نقش معلم به عنوان الگوی عملی دانش آموز و هماهنگ کننده میان یادگیری ها و سبک های زندگی مختلفی که با تبدیل جامعه به دهکده ی جهانی، او را مورد هجمه قرار داده و وی را سردرگم ساخته بی بدیل می باشد. لذا با توجه به این تغییرات باید معلمان ما نیز به ابزار فناوری مجهز شده و از این فضای به وجود آمده بهره گیرند. این مقاله که با هدف تبیین نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش دینی و قرآن در دوره ی ابتدایی به روش کتابخانه ای نگاشته شده، مبین آن است که برای بهبود و تاثیر گذاری بیشتر آموزش های داده شده در مدارس، به ویژه در این دو درس که مبانی فکری آینده ی دانش آموز را می سازند، بهتر است آموزش های فراگیر و عملی که منطبق با پیشرفت های روز افزون تکنولوژی درجامعه است را مورد توجه قرار داده و از پژوهش و فناوری ارتباطات و اطلاعات به عنوان ابزاری اثر بخش بهره گیریم؛ چرا که ایران اسلامی به عنوان طلیعه دار ایدیولوژی اسلامی در دنیای امروزی تلقی می شود. از این جهت برای تاثیرگذاری هر چه بیشتر باید نهایت استفاده را برد، به ویژه در تدریس دروس زندگی بخش دینی و قرآن در دوره ی ابتدایی که امروزه در حاشیه قرار گرفته اند و باید آنها را به جایگاه واقعیشان بازگردانیم، چرا که محتوای آن ها همان است که خداوند، پیامبر و ایمه گفته اند؛ در آن هاست که سبک زندگی اسلامی، الگوهای اصیل بشری و اهداف و مبانی فکری اسلامی آمده است، پس با تهیه و تدارک امکانات و ابزار آموزشی مناسب بر ماست که چهره ی واقعی اسلام را نشان داده تا از این طریق از یک سو دانش آموزان متفکر، متعهد و ولایی را تربیت نماییم و از سویی دیگر با گسترش این آموزه ها در فضاهای مجازی که بخشی از وقت هر فرد درآن سپری میشود و گسترش آن درعرصه جهانی نقش ارزنده ای را در تمدن زایی شیعی – ایرانی که فناوری اطلاعات و ارتباطات می تواند بوجود آورد، ایفا کنیم.

کلیدواژه ها:

فناوری اطلاعات و ارتباطات ، آموزش ، دینی ، قرآن ، دوره ی ابتدایی