مروری بر متدولوژی معماری شبکه روی تراشه

با پیشرفت تکنولوژی و کوچک تر شدن روزافزون اندازه ترانزیستورها، پیچیدگی سیستم های چندپردازنده ای بر روی تراشه ها در حال افزایش است. افزایش تعداد منابع پردازشی موجود در طراحی تراشه نیازمند استفاده از یک بستر ارتباطی مناسب برای برقراری اتصالات میان آن ها است. به طور کلی ساختارهای ارتباطی بر روی تراشه ها بایستی شامل ویژگی های اساسی از جمله کارایی بالا، ساخت یافته بودن، قابلیت استفاده مجدد و مقیاس پذیری باشند. طراحی کارآمد و مطلوب چنین شبکه هایی مستعد خطا، خسته کننده و وقت گیر هستند. در طول چند دهه گذشته، شبکه بر روی تراشه (NOC) به عنوان راه حلی امیدوار کننده برای سیستم های آینده در طراحی تراشه پیشنهاد شده است. بدین منظور چندین روش شناسی حمایتی NOC ارایه شده است. این روش ها، مراحل الزامات تا اجرا را مشخص می کنند.

کلیدواژه ها:

شبکه روی تراشه ، معماری ، مسیریابی ، سوییچینگ ، کنترل جریان