کشف گره های خودخواه براساس مصرف انرژی در شبکه های موردی سیار برای افزایش نسبت تحویل

شبکه های موردی سیار از تعدادی گره متحرک جهت انجام کار مشخصی تشکیل شده اند، هر گره خودمختار عمل می کند و وظیفه از پیش تعیین شده خود را انجام می دهد و اطلاعات را از محیط جمع آوری و از طریق گره همسایه به گره مورد نظر ارسال می کنند؛ یکی از ویژگی های این شبکه ها، میزان مصرف انرژی آنها می باشد، همانطور که انرژی مصرفی همه گره های سیار از باتری تامین می شود، انرژی هر گره محدود می باشد که باید از آن ماهرانه استفاده کند؛ گره های خودخواه یکی از چالش های شبکه های موردی سیار می باشند روش های متعددی جهت کشف گره خودخواه در شبکه های موردی سیار مطرح شده که در آنها نسبت تحویل بسته پایین می باشد، بنابراین در این مقاله با ارایه راه حل مناسب جهت کشف گره خودخواه با استفاده از انرژی باقیمانده گره، تشخیص می دهد که گره مورد نظر غیرهمکار (خودخواه) است یا نه، و با استفاده از شبیه سازی الگوریتم این روش و بررسی و آنالیز داده های حاصل از آن و همچنین مقایسه آنها با روش های قبلی مشاهده گردید که نسبت تحویل بسته ها افزایش یافته و نرخ تاخیر کمتر شده و از تعداد گام کمتری برای ارسال بسته تا گره مقصد استفاده شده است؛ از معایب روش پیشنهادی می توان به تشخیص گره در حاشیه به عنوان گره خودخواه اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

شبکه های موردی سیار ، گره های خودخواه ، انرژی باقیمانده گره ، مصرف انرژی ، نسبت تحویل ، کارایی شبکه