بررسی تاثیرات متقابل برند مشارکتی و برندهای مادر:چارچوبی برای انتخاب استراتژی های برند مشارکتی

یکی از مشکلاتی که بازاریابان در عرضه محصولات جدید با آن مواجه هستند، شلوغ بودن بازارها و حضور تعداد زیادی برند در بازار می باشد. بنابراین، خلق یک موضع خاص و منحصر به فرد برای محصولات جدید بسیار دشوار می باشد و حتی نوآوری هایی که جهت متمایز نمودن محصولات جدید مورد استفاده قرار می گیرد، به سرعت، توسط رقبا تقلید شده و هیچ حاشیه استراتژیکی برای شرکت باقی نمی گذارد. در نتیجه این تحولات، ریسک معرفی برند جدید بسیار بالاست و نرخ شکست برندهای جدید در حدود 80 تا 90 درصد می باشد. استراتژی برند مشارکتی یکی از استراتژی های برندینگی است که جهت افزایش میزان موفقیت عرضه محصولات جدید، توسط شرکت های متعددی اتخاذ شده است. برند مشارکتی از طریق ترکیب مزایای دو برند اصلی، ایجاد تمایز در عرضه محصولات جدید را تسهیل می کند. نتایج تحقیقات نشان می دهد که مکمل بودن برندهای مادر، کلیدی ترین جاذبه در برند مشارکتی می باشد، زیرا این امکان را فراهم می آورد که برند مشارکتی ویژگی های (کیفیت ها) مطلوب هر یک از برندهای مادر را برخوردار باشد. همچنین ادراک از محصول برند مشارکتی می تواند اثر برگشتی بر برندهای مادر داشته باشد. برندهای مادر ناشناخته تر به احتمال بیشتری تحت تاثیر ادراک از برند مشارکتی قرار می گیرند. هدف این مقاله بررسی و مقایسه یافته های مطالعات تجربی در حیطه برند مشارکتی می باشد. بررسی تعاریف مختلف ارایه شده، تحلیل اثرات مستقیم و برگشتی و سنخ شناسی برندهای مشارکتی موجود بعنوان یافته ها و نتایج تحقیق ارایه شده است.