نگرشی بر طراحی پایدار در مناطق روستایی، با رویکردی بر اکوتوریسم پایدار و مدل مکان پایدار (مطالعه موردی روستای تاریخی - طبیعی کندوان)

هدف از مطالعه حاضر، ارایه یک چارچوب نظری منسجم برای تعمق در ماهیت و تبیین مفهوم طراحی پایدار و مولفه های سازنده آن در ارتباط با مناطق خاص روستایی است. و به بررسی آن دسته از تغییرات کالبدی روستاها می پردازد که عملکرد روستا را بهتر کرده ان را مردمی تر و زیان های کمتری را به محیط زیست محلی وارد می آورد و در صورت اجرا در جهت دستیابی به یک ساختار پایدارتر منطقه روستایی و محیط طبیعی اطراف آن کمک خواهد کرد.برای دستیابی به این هدف، مقوله های توسعه پایدار و اکوتوریسم پایدار به کمک آراء اندیشمندان مورد مطالعه قرار گرفت. در گام بعدی با مدد جستن از نتایج به دست آمده و مروری بر ادبیات تخصصی مرتبط با موضوع، و به منظور تدوین یک چارچوب نظری برای تبیین مولفه های سازنده طراحی پایدار روستایی، مدلی تحت عنوان مکان پایدار توصیه گردید. در واپسین گام مفروضات زیربنایی، راهبردها و تدابیر مرتبط با موضوعیت پژوهش مطرح شدند که نتایج حاصل به گونه ای کیفی بر اساس مولفه های سه گانه سازنده این مدل عملکرد، زیست محیطی و تجربی - زیباشناختی جمع بندی شده است. در این راستا بهره جستن از نظریه ها، جستجوها و رویکردهای اندیشمندان مطرح در حوزه های

کلیدواژه ها:

طراحی پایدار ، توسعه پایدار ، اکوتوریسم پایدار ، مدل مکان پایدار ، منظربومی روستای کندوان