تحلیل فضایی خدمات هفتگانه شهری با استفاده از مدل موران (نمونه موردی شهر اوشان فشم میگون)

دو محور برجسته در عدالت فضایی که بر آنها تاکید میشود، چگونگی وضعیت زندگی (هم محیط اجتماعی و هم محیطفیزیکی) و توزیع فرصت ها (دسترسی به زیرساخت های اجتماعی، فیزیکی و مجازی) است. برخی عدالت فضایی را فقطدسترسی برابر به تسهیلات عمومی اساسی تعریف کردهاند و معیار سنجش عدالت هم، میزان فاصله از خدمات بوده است.بنابراین هدف از این تحقیق میزان توزیع یکسان خدمات و پخشایش خدمات هفتگانه شهری براساس رویکرد عدالتاجتماعی و در نهایت با استفاده از موران میزان نابرابری و برخورداری شهر فشم است. نوع تحقیق کاربردی و با توجه بهماهیت موضوع و اهداف تحقیق رویکرد حاکم بر فضای تحقیق توصیفی تحلیلی است و برای تجزیه و تحلیل اطلاعات در این تحقیق از ضریب موران استفاده شده است؛ که نتایج تحقیق موید این است که به غیر از خدمات تفریحیتوریستی و مذهبی که از الگوی پراکنده پیروی میکنند و بقیه خدمات ها از الگوی تصادفی پیروی می کنند. پیشنهادمی شود که بین سطح محرومیت ساکنین و دستیابی به خدمات روندی معکوس اتفاق بیافتد. به عبارت دیگر مناطقمحروم اجتماعی- اقتصادی، حداقل از بعد فضایی در محرومیت قرار نگیرند و این نیازمند سیاستگذاری در سطحسازمانهای مرتبط برای توجه به عدالت فضایی در توزیع خدمات عمومی شهری است.

کلیدواژه ها:

محیط اجتماعی ، محیط فیزیکی ، خدمات هفتگانه شهری ، شهر اوشان فشم میگون