آثار تربیتی کاربست عقل در حوزه شناختی با تاکید بر تعلیم و تربیت اسلامی در دوره ی متوسطه ایران

عقل موهبتی است که خداوند متعال در سرشت آدمی به ودیعه نهاده و به واسطه ی آن امکان بازشناخت و هست و نیست حق از باطل را یافته است. هدف اساسی این پژوهش استنتاج و استخراج آثار تربیتی کاربست عقل در حوزه ی شناختی است. که با روش توصیفی– تحلیلی و برای پاسخگویی به سوال پژوهش، از منابع کتابخانه ای و جستجو در منابع مختلف انجام شد تعمق، پرهیز از تعصب ناروا، پرهیز از شتابزدگی و بهره گیری از دیدگاه های گوناگون، تعدادی از آثار تربیتی کاربست عقل در حوزه ی شناختی بودند. بدست آوردن سعادت در زندگی و تخمین سعادت در گرو داشتن ذهن سالم و رشد یافته است و در نظر گرفتن تمام ابعاد و توجه همه جانبه به مطالب، راههای جهل و ساده انگاری را سد می کند و در فرد این روحیه را به وجود می آورد که به سادگی از کنار مسایل عبور نکند. برای اینکه در دام تعصب ناروا گرفتار نشویم لازم است آن جا که علم به مردود بودن چیزی یا مطلبی نداریم از مخالفت و سرسختی بپرهیزیم. فرد بایستی خود را منبع تمام و کمال دانش محسوب نکند و فارغ از اینکه این اندیشه ها و آرا به چه کسی تعلق دارد احترام بگذارد و زمانی این مهم تحقق می یابد که تفکر انتقادی در جامعه نهادینه شود و راه بهبود زندگی جز این نیست که از دانشی که تا کنون بدست آورده ایم، فراتر رویم و آن را نقد کنیم.

کلیدواژه ها:

تعمق ، حوزه ی شناختی ، عقل ، شتابزدگی ، تعصب