بررسی عوامل موثر بر تعاملات اجتماعی در خانه های سنتی ایران در شهر کاشان(نمونه موردی خانه طباطبایی ها)

پایداری درمعماری در پی ایجاد تعادل در سه مولفه اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی حاصل می گردد، در این میان بعد اجتماعی پایداری در کل وخصوصا در معماری مسکونی معاصر ایران تقریبا از سال 0011 به بعد مورد کم توجهی واقع شده است. پژوهش حاضر سعی بر این دارد که به بررسی و عوامل موثر در طراحی فضاهای مجتمع های مسکونی بپردازد، و راهکارهایی را ارایه نماید که سبب بهبود روابط همسایگی و افزایش تعاملات اجتماعی و تامین سلامت روانی ساکنین گرد.هم چنین با بهره گیری از مطالعات از پیش صورت گرفته توسط سایر محققین در این زمینه، اصول ومعیارهای پایداری اجتماعی مانند اصل تقویت روابط همسایگی، اصل اجتماع پذیری در محله، اصل تعلق اجتماعی و.. در خانه ی بروجردی هاو طباطبایی ها کاشان مورد سنجش قرار گرفته و در نهایت سازگاری معماری سنتی ایران با اصول پایداری اجتماعی در راستای رمز گشایی از میزان سازگاری با مبانی معماری پایدار نتیجه گیری شده است. بازگرداندن تعاملات اجتماعی به سبک سنتی فرهنگ ایراینان به وسیله طراحی معماری توسط معماران که نقش به سزایی در مسیر سازی و هدایت زندگی افراد دارند موجب بازگرداندن ارزش ها و هنجار های از دست رفته به اجتماع و اصلاح امور می شود.

کلیدواژه ها:

تعاملات اجتماعی ، پایداری اجتماعی ، خانه های سنتی