بررسی نقش سرمایه اجتماعی در مدیریت بلایا و مخاطرات محیط شهری با تاکید بر زلزله (مطالعه موردی: شهر کرمان)

یکی از چالشهای امروز توسعه، عدم توجه به سرمایه ی اجتماعی است که به صورت هزاران خرده فرهنگ در پهنهی جغرافیایی کشور ایران گسترده شدهاند.شناخت این سرمایه قطعا روند برنامه ریزی برای توسعه مناطق شهری را برای متخصصان مربوطه تسهیل و مشارکت مردم را در مدیریت بلایا و مخاطرات محیط شهری به همراه دارد. هدف مطالعه حاضر، بررسی نقش سرمایه اجتماعی در مدیریت بلایا و مخاطرات محیط شهری با تاکید بر زلزله در شهر کرمان میباشد. روش تحقیق تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی میباشد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری SPSS (تحلیل مسیر و آزمون همبستگی اسپیرمن) و نرم افزار Expert choice بهره گرفته شده است. نتایج آزمون همبستگی اسپیرمن نتایج نشان داد که، رابطه معناداری بین متغیرهای مستقل (متغیرهای سرمایه اجتماعی) و متغیر وابسته بلایا و مدیریت مخاطرات محیط شهری وجود دارد. نتایج آزمون تحلیل مسیر نشان داد، در بین شاخصهای مطرح شده، سرمایه اجتماعی در شاخص خدمات زیرساختی با ضریب Beta به دست آمده 0/345، شاخص کیفیت خدمات بهداشتی با ضریب Beta به دست آمده 0/435، شاخص کیفیت مسکن با ضریب Beta به دست آمده 0/321، شاخص کیفیت دسترسی به حمل و نقل با ضریب Beta به دست آمده 0/462، شاخص سلامت محیط با ضریب Beta به دست آمده 0/462 اثرات مستقیم را داشتهاند. در نهایت با استفاده از نرم افزار Expert choice به رتبه بندی مهمترین تاثیر سرمایه اجتماعی در شاخص های مدیریت بلایا و مخاطرات طبیعی پرداخته شده است که نتایج نشان داد، به ترتیب شاخص کیفیت مسکن با وزن به دست آمده 0/340، کیفیت دسترسی به حمل و نقل با وزن 0/106، بالاترین و پایین ترین وزنها را به خود اختصاص دادهاند.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، مدیریت بلایا ، مخاطرات طبیعی ، شهر کرمان