تاثیر سیمان های پوزولانی و متاکایولن بر روی خواص انتقال در بتن خودتراکم

به طور کلی عملکرد بتن خودتراکم در مقایسه با بتن معمولی بیشتر به مواد تشکیل دهنده آن مربوط می باشد. در سال های اخیر، نقش متاکایولن به عنوان مصالح پوزولانی در بتن مورد توجه بسیاری از محققین قرار گرفته است. این پوزولان به دلیل واکنش های بالای پوزولانی و همچنین میکرواستراکچر سخت، بسیاری از خواص بتن را می تواند بهبود بخشد. هدفاین مقاله، بررسی تاثیر سه نوع تیپ سیمان پرتلند و پوزولان متاکایولن بر روی مقاومت فشاری و پدیده های انتقال در بتن خودتراکم از سن کم تا سن 90 روزه می باشد. در این پروژه تحقیقاتی، شش طرح اختلاط که حاوی سه نوع تیپ سیمان متفاوت اعم از CEM V, CEM III, CEM I براساس استاندارد اروپا همراه با جایگزینی % 15 متاکایولن در نظر گرفته شده است. نتایج نشان می دهد که بیشترین مقدار مقاومت فشاری برای بتن خودتراکم حاوی CEM III و بدون متاکایولن در سن 90 روز بدست می آید. و در نقطه مقابل، کمترین مقدار مقاومت فشاری برای بتن خودتراکم حاوی CEM V و متاکایولن بدست می آید. بنابراین می توان نتیجه گرفت که متاکایولن نقش منفی در افزایش مقاومت فشاری نمونه های بتنی حاوی CEM III و CEM V دارند. علاوه بر این، متاکایولن نقش مثبتی در افزایش دوام بتن خودتراکم در برابر انتشار یون کلر و همچنین کاهش جذب مویینگی در سنین 28 و 90 روزه ایفا می نماید.

کلیدواژه ها:

بتن خودتراکم ، متاکایولن ، تخلخل اعمال شده در برابر آب ، جذب مویینگی و انتشار کلر