ارزیابی عملکرد سیستم بیوفیلتر برای پالایش حلالها با تاکید بر تولوئن

امروزه حلالها در صنایع مختلف به مقدار زیاد مورد استفاده قرار گرفته و دارای مخاطرات فیزیولوژیکی و روانی بر روی کارگران در معرض میباشد. لذا برای کنترل انتشابی ترکیبات الی فرار تکنولوژیهایی از جمله سوزاندن، اکسیداسیون کاتالیزوری، جذب سطحی و موارد مشابه پیشنهاد شده است. اما کاربرد آنها مشکلاتی نظیر هزینه، بالا و محدودیت دسترسی را به همراه دارد در سالهای اخیر ، توجه به استفاده از بیوفیلترها جهت کنترل انتشار ترکیبات آلی و معدنی فرار به خاطر سادگی، هزینه پایین و راندمان بالای حذف افزایش یافته است. در این مطالعه راندمان بیوفیلتر در حذف تولوئن با سه نوع بستر بررسی شده است پس از ساخت و استقرار پایلوت مورد نیاز در آزمایشگاه بهداشت حرفه ای دانشگاه علوم پزشکی تهران، سیستم مورد بهره برداری قرار گرفته و آزمایشات طی 9 ماه بر روی واحد بیوفیلتر از نوع بسته با سه نوع هر کدام با قطر 15CM و ارتفاع 1m که به سه قسمت مساوی تقسیم شده و به ترتیب حاوی کمپوست و زغال فعال (ستون A)، پرلیت و زغال فعال (ستونB) پرلیت، زغال فعال و کمپوست(ستون C) بوده انجام شده است. ابتدا هوای حاوی تولوئن با غلظت معین ساخت شده و توسط پمپ در سه راکتور با دبی و غلظت های یکسان توزیع میگردید.آنگاه پس از مرحله راه اندازی و پایداری – جهت مقایسه عملکرد سه سیستم هوازی بیوفیلتر در سه دبی 15Lit/min ، 10 ، 5 و غلظتهای مختلف 200ppm، 150 ، 100 ، 50 نمونه ها، اخذ و نتایج ثبت شده است.راندمان گیری یعنی اندازه گیری شاخص اصلی آلاینده ورودی و خروجی سیستم، درجه حرارت، رطوبت و pH بستر در هر فاز به مدت 15 روز انجام گرفته است. نتایج بدست آمده نشان داده: کارآیی ستون A در حد مطلوب (70-94/01%) بوده است.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، آلودگی هوا ، تولوئن ، بیوفیلتر