مروری بر جغرافیای زیستی و اقلیم خشک استان قم و اهمیت مدیریت آن

میانگین دراز مدت شرایط متغیر جوی را اقلیم گویند. طی یک دوره 30 ساله از سال 1985 تا2014 منحنی های آمبروترمیک و شاخص دمارتن استان قم بررسی و مشخص گردید ، ایناستان جز اقلیم خشک می باشد . ضمن اینکه در سه دهه اخیر میانگین ده ساله بارندگی ،کاهشو میانگین ده ساله دما افزایش یافته است. در این استان، فلور گیاهی با 4 فیزیولوژی متفاوتخود را با شرایط اقلیمی سازگار نموده و به تبع آن جانوران نیز تطابق یافته اند . ضمن اینکه درارتفاعات این استان خشک در مجاور استان مرکزی منطقه حفاظت شده پلنگ دره وجود دارد کهتنوع پوشش گیاهی وجانوری آن متاثر از ارتفاع بوده و خوش آب و هواتر از سایر نقاط استان میباشد. تهدیدهای مختلفی برای این استان وجود دارد از جمله حفر چاه های غیر مجز آب کهبدیهی است با توجه به پتانسیل این استان از یک طرف و خشک و شکننده بودن آن از طرفدیگر لازم است برنامه های مدیریتی آن در زمینه متعادل نمودن تهدیدهای مختلف در اولویتقرار گیرد. زیرا اگرچه استان قم جز اقلیم خشک می باشد اما دارای تنوع پوشش گیاهی وجانوری است که حفاظت از ان ها بسیار مهم است چرا که برخی نماد مقاومت در برابر شرایطسخت هستند و لازم است این تنوع زیستی ارزشمند حفظ گردد. در این خصوص مدیریت منابعآب موجود از اهمیت ویژه ای برخوردار است. ضمن اینکه آمایش سرزمین ، ارزیابی تواناکولوژیکی و ظرفیت برد ، توسعه سیستم تصفیه فاضلاب شهری ، به حداقل رساندن آلودگیواحدهای صنعتی و تولیدی به ویژه در مناطق حفاظت شده و استقرار کشاورزی پایدار نیز برایحفظ اکوسیستم های این استان خشک از ضرورت خاص برخوردار هستند.

کلیدواژه ها:

قم ، اقلیم خشک ، جغرافیای زیستی