ارزیابی وضعیت یادگیری به روش آموزش الکترونیکی در دانشگاه پیام نور مرکز محمودآباد

با ظهور فناوری اطلاعات و ارتباطات، آموزش در دنیای امروز دچار تحولاتی شگرف شده است و آن را از ارایه سنتی به سمت و سوی الکترونیکی سوق داده است. اما بس یاری از ذی نفعان نگران کیفیت ارایه آموزش در این بستر هستند. ارزیابی وضعیت یادگیری الکترونیکی، میتواند گامی اولیه جهت بهبود وضعیت آموزش الکترونیکی باشد. هدف از این پژوهش ارزیابی وضعیت یادگیری در روش آموزش الکترونیکی در دانشگاه پیام نور مرکز محمودآباد می باشد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش تو یفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز محمودآباد در سال تحصیلی 97-96 به تعداد 931 نفر می باشد. حجن نمونه آماری مرابق فرمول کوکران، معادل 272 نفر در نظر گرفته شد که به روش نمونه گیری تصادفی، انتخاب شدند. برای اندازه گیری داده ها، از پرسش نامه استاندارد ارزیابی وضعیت یادگیری الکترونیکی استفاده شد که روا یی آن قبلا اثبات گردیده بود. برای تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفای کرونباخ به میزان 0.882 برای سوالات میزان عملکرد و 0.912 برای سوالات میزان اهمیت استفاده شد. نتایج نشان داد که وضعیت یادگیری الکترونیکی از لحاظ ابعاد ویژگی های فردی یادگیرنده و محتوای آموزشی خوب و از لحاظ زیرساخت و فناوری، پشتیبانی و سنجش و ارزیابی از وضعیت خیلی خوبی برخوردار می باشد. همچنین بررسی شکاف میان میزان وضعیت فعلی و وضعیت مورد انتظار هر یک از ابعاد و مولفه های یادگیری الکترونیکی، مشخص نمود که تمامی آنها دارای شکاف منفی است.

کلیدواژه ها:

یادگیری الکترونیکی ، آموزش الکترونیکی ، ارزیابی ، دانشگاه پیام نور محمودآباد