تحلیل تکنولوژی ساختار معماری برج آزادی با رویکرد بررسی انطباق پذیری با آرمان های دولت پهلوی

با شروع دوران پهلوی، تحولات اساسی در معماری ایرانی و بالاخص افکار معماران این دوران از یک طرف و از طرف دیگر، ورود معماران خارجی در پی سیاستهای دولت پهلوی به ساخت و سازهای معماری رخ داد و همزمان با تغییرات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی دوران پهلوی (دوره اول و دوره دوم) معماری نیز متحول شد و بناهای این دوره بازنمود اقتدارگرایی رضاخانی، ملی گرایی و گاها گذشته گرایی گردید. این مقاله در پی طرح پرسش تحلیل تکنولوژی ساختار معماری این دوران با رویکرد انطباق پذیری آن با سیاستها و آرمانهای دولت پهلوی است. روش تحقیق مقاله حاضر توصیفی تحلیلی است و از روش تحلیل ساختار کالبدی در بنای برج آزادی به عنوان مورد پژوهی نیز بهره برده است. یافته های تحقیق حاضر نشان میدهد که سیاستهای دوران پهلوی به دنبال گرویدن به تعاملات غرب گرایانه از یک طرف و ترسیم جایگاه دولت بزرگ از سوی سردمداران دولت پهلوی و همچنین ورود معماران غربی به معماری ایران یا تغییر دیدگاه برخی از معماران به بهره گیری از تکنولوژیهای وارداتی غربی و نحوه ساخت و ساز آنها، که با اقتدارگرایی و ملی گرایی نسبی همراه شده است، باعث گشت معماری این دوران دارای موفقیت نسبی در بهره گیری از تکنولوژی وارداتی باشد.

کلیدواژه ها:

تکنولوژی ساخت ، دولت پهلوی ، معماری پهلوی ، برج آزادی