کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی و امکان تعقیب کیفری مرتکیبن در ICC

یکی از ملاحظات شدید امنیتی در وقوع نزاع و جنگ های منطقه ای و بین المللی، دغدغه استفاده ازسلاح شیمیایی است که متاسفانه بر خلاف سلاح اتمی، در اختیار اکثر کشورهای جهان است. آثارفوق العاده مخرب استفاده از این سلاح بر روی محیط و انسان ها و علی الخصوص افراد بی دفاع وغیرنظامی، سازمان های بین المللی را بر آن داشت تا به سمت و سوی کنوانسیون منع سلاح شیمیاییبروند و بر این اساس کشورها را ملزم کنند که تحت هیچ شرایطی از سلاح های شیمیایی استفادهنکنند. بدیهی است که اینگونه محدودی تها نیازمند پیش بینی دقیق ضمانت اجرا خواهد بود زیرا هستندافراد یاغی و دولت هایی که علی رغم محدودیت هاو اعمال فشار بین المللی اقدام به کاربرد سلاحشیمیایی می نمایند، بخشی از این ضمانت اجراها از طریق ICC و تحت شمول قرار دادن صلاحیت های این مرجع است و بخش دیگری را نیز خود سازمان ملل از طریق شورای امنیت با وضع تحریم ومحدودیت و یا اقدام نظامی با توجیه دکترین مسیولیت حمایت و اقدام بشردوستانه به دوش می کشند.در پژوهش پیش رو که به روش توصیفی و تحلیلی تهیه و تنظیم شده است قصد آن داریم تا اینموضوع را که آیا استفاده از سلاح شیمیایی در زیرمجموعه صلاحیت های ICC قرار می گیرد تا این مرجع توان تعقیب آن را داشته باشد را مورد مطالعه و مداقه قرار خواهیم داد.

کلیدواژه ها:

سلاح شیمیایی ، دیوان بین المللی کیفری ، صلاحیت ، تعقیب ، سازمان ملل