آثار رفاهی سیاست های اصلاح یارانه ی غذا در ایران:کاربرد مدل تعادل عمومی قابل محاسبه

پرداخت یارانه ها یکی از سیاستهای حمایتی دولت از بخشهای اجتماعی و اقتصادی است. حمایت از مردم محروم، کاهش فاصله ی طبقاتی و افزایش رفاه عمومی از هدفهای اجتماعی برقراری یارانه است. در سالهای اخیر گامهایی برای اصلاح و کاهش یارانه ی غذا برداشته شده است. در این مطالعه آثار رفاهی پرداخت نقدی یارانه ی غذا با به کارگیری مدل تعادل عمومی قابل محاسبه بر پایه ی ماتریس حسابداری اجتماعی سال1380بررسی شد. نتایج بررسی نشان داد که سیاستهای پرداخت نقدی باعث افزایش رفاه خانوارها میشود، اما اگرپرداخت نقدی یارانه هدفمند نباشد، هزینه های دولت کاهش نمییابد. بنابراین در پرداخت نقدی یارانه ی غذا افزون بر رفاه خانوارها باید هزینه های دولت نیز در نظر گرفته شود. پیشنهاد میشود که پرداخت نقدی یارانه ی غذا هدفمند باشد.

کلیدواژه ها:

یارانه ی غذا ، رفاه ، مدل تعادل عمومی قابل محاسبه ، ماتریس حسابداری اجتماعی