برداشتن موانع غیرتعرفه یی اقتصاد ایران و اثر آن برکشاورزی و رفاه روستایی

این مطالعه با هدف بررسی آثار احتمالی کاهش موانع غیرتعرفه یی بخشهای مختلف اقتصاد ایران بر متغیرهای بخش کشاورزی و رفاه روستایی صورت گرفت. برای دست یابی به هدف یاد شده از چارچوب تعادل عمومی مبتنی بر داده های ماتریس حسابداری اجتماعی سال 1378 استفاده گردید. نخست معادل تعرفه ی موانع غیرتعرفه یی بر اساس روش شکاف قیمتی و با به کارگیری داده های سال 1388 محاسبه شد، و سپس در الگوی تعادل عمومی بهکار رفت. تغییرات رفاهی به صورت تغییرات معادل، و خانوارها به تفکیک دهکهای درآمدی به کار رفت. یافته های مطالعه نشان داد که کاهش موانع غیرتعرفه یی بخشهای کشاورزی و صنایع وابسته به کشاورزی موجب کاهش تولید خواهد شد. از سوی دیگر، کاهش موانع غیرتعرفه یی در بخشهای غیرکشاورزی افزون بر افزایش رفاه خانوارها، بر تولید بخش کشاورزی نیز اثر مثبت نشان داد. هر چند پی آمد کاهش موانع غیرتعرفه یی در کل اقتصاد ایران بر تولید و قیمتهای کشاورزی منفی ارزیابی شد، افزایش رفاه به دست آمده در این سناریو فراتر از تغییرات متناظر در تولید و قیمتهای کشاورزی بود. همچونین مشخص گردید که برداشته شدن موانع غیرتعرفه یی رفاه دهکهای درآمدی بالا را بیش از دهک های درآمدی پایین افزایش میدهد. بر اساس یافته های این مطالعه پیشنهاد گردید که موانع غیرتعرفه یی بخشهای کشاورزی به طور تدریجی، همراه با سیاستهای حمایتی موقت و پس از کاهش موانع غیرتعرفهیی بخشهای غیرکشاورزی، کاهش یابد.

کلیدواژه ها:

بخش کشاورزی ، موانع غیرتعرفه یی ، معادل تعرفه ، رفاه روستایی