نقش سرمایه انسانی در تشکیل سرمایه اجتماعی (مطالعه موردی دانشجویان دانشکده اقتصاد دانشگاه اصفهان)

در این مقاله، چگونگی فرآیند تشکیل سرمایه اجتماعی در نمونه ای از دانشجویان، مورد بررسی قرار گرفته است. مدل تجربی مورد استفاده در این مقاله براین پایه استوار شده است که افراد از دو منبع هویت و معرفت خود به عنوان منابع لازم و نه کافی برای تشکیل سرمایه اجتماعی استفاده می کنند و این منابع زمانی به تشکیل سرمایه اجتماعی منجر خواهند شد که به اعتماد، هنجار و شبکه تبدیل شود . بدین ترتیب در این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سوال خواهیم بود که افراد از کدامیک از منابع معرفت و یا هویت خود برای تشکیل سرمایه اجتماعی استفاده میکنند. روش تحقیق: روش تحقیق در این مقاله به صورت پرسشنامه ای و پیمایشی است و نمونه مورد مطا لعه 199 نفر از دانشجویان دانشکده اقتصاد دانشگاه اصفهان می باشد. نتیجه: در نمونه مورد نظر نتایج حاصله نماینگر این واقعیت است که منابع هویت در تشکیل سرمایه اجتماعی دارای اثر معنی دار و مثبت بوده اند در حالی که این فرضیه در مورد منابع معرفت از قوت چندانی برخو ردار نمی باشد . در این نمونه همچنین مردان دارای سرمایه اجتماعی بالاتری نسبت به زنان بوده اند. یافته ها از آنجا که سرمایه اجتماعی در ایران بیشتر مبتنی بر منابع هویت شکل گرفته است . علاوه بر تقویت ابزارهای علی در این قسمت، باید توجه بیشتری بر تشکیل ابزارهای علی از طریق منابع معرفت در جامعه شود.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، سرمایه انسانی ، منابع هویت ، منابع معرفت ، اعتماد تعمیم یافته ، اعتماد بین فردی