اندازه گیری میزان و دلایل افت کمباینی گندم در منطقه کالپوش میامی

برداشت غلات در ایران عمدتا0 به وسیله کمباین صورت میگیرد. کارکرد کمباین با سه عامل توان کوبش، افت محصول و میزان مصرف سوخت سنجیده میشود. افتها خود به ریزش طبیعی، افت دماغه (دماغه کمباین)، افت کوبش و جداسازی و افت تمیزکننده تقسیم میگردند. این مطالعه به منظور اندازهگیری میزان و دلایل افت کمباینی گندم در منطقه کالپوش انجام شد. نتایج نشان داد، میانگین افت کمباینی 7/4 درصد بود، که این مقدار افت بیش از حد قابل قبول و استاندارد جهانی میباشد. بیشترین مقدار ضایعات مربوط به افت دماغه کمباین 4/7) درصد) بود، افت از انتهای کمباین و افت طبیعی، با 2/7 و 2/5 درصد در رده های بعدی قرار داشتند. عدم رعایت زمان مناسب برداشت و تنظیم نبودن کمباین از دلایل مهم افت گندم در مرحله برداشت است. افت طبیعی در منطقه کالپوش مربوط به تاخیر در بردات و رقم گندم بود. با توجه به نتایج حاصل میتوان گفت که در منطقه کالپوش شهرستان میامی، دلیل عمده افت مربوط تنظیم نبودن کمباین(بویژه دماغه کمباین) میباشد. بنابراین آشنایی کشاورز و رانندهی کمباین با طرز کار کمباین و تنظیمات آن در کاهش افت میتواند موثر باشد. همچنین نتایج نشان داد که کمباین های فرسوده، توپوگرافی زمین و مهاجر نیز از عوامل مهم دیگر در افت کمباینی گندم میباشند. عواملی همچون زمان برداشت محصول با توجه به رطوبت محصول، وضعیت پستی و بلندی زمین، شناخت خصوصیات محصول مورد برداشت نیز در کاهش افت محصول موثر هستند، و افراد دست اندر کار در امر برداشت باید از تجربه و دانش کافی در زمینه عملیات برداشت برخوردار باشند

کلیدواژه ها:

افت دماغه ، افت فرآوری ، برداشت گندم ، تنظیم کمباین