ارایه یک الگوریتم بهینه سازی مبتنی بر الگوریتم جغرافیای زیستی

با رشد روز افزون دنیای صنعت و تکنولوژی، همواره بهینه سازی یکی از مسایل داغ در تمامی زمینه های علمی بوده است.بهینه سازی در ساده ترین شکل تلاش میکند که با گزینش نظام مند داده ها از یک مجموعه قابل دستیابی و محاسبه مقداریک تابع حقیقی مقدار بیشینه و کمینه آن را به دست آورد. به دلیل آنکه بسیاری از مسایل بهینه سازی از درجه یNP-HardوNP-Completeهستند، پاسخگویی به آنها با استفاده از معادلات چند جمله ای امکان پذیر نیست؛ بدین منظور از الگوریتم های فراابتکاری استفاده میشود. الگوریتم های فراابتکاری هیچگاه تضمین تولید جواب بهینه را ندارند و در اغلب اوقات دربهینه های محلی به دام می افتند. بنابراین در این مطالعه به بهینه سازی یکی از جدیدترین و کاراترین الگوریتم های فراابتکاری با نام بهینه سازی مبتنی بر جغرافیای زیستی و بهبود آن پرداخته شده است. در این مطالعه با اضافه نمودن یک مکانیسم مرگ و میر، با افزایش سن زیستگاه ها سعی شده است که زیستگاه های تصادفی جدید جایگزین گردند که نتایج در نهایت نشان داد که استفاده از این مکانیسم میتواند تا حد زیادی منجر به بهبود کارایی الگوریتم بهینه سازی مبتنی بر جغرافیای زیستی گردد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، الگوریتم های فراابتکاری ، بهینه سازی مبتنی بر جغرافیای زیستیBBO