مطالعه برهم کنش داروی های جدید ضد سرطان DNA

در این کار برهم کنش دو داروی ضد سرطان جدیدی که اخیرا ساخته شده است با DNA 20 به صورت محاسباتی انجام شده است. امروزه بسیاری از داروهای ضد سرطان را کمپلکس های معدنی شامل می شود به این منظور به بررسی میزان تاثیر فلز مرکزی در چگونگی اتصال به DNA پرداخته شده است. برای انجام این کار از دو نرم افزار اتوداک و اتوداک وینا در شرایط شبیه سازی یکسان استفاده شده است. مشخص شد که انرژی یکسان کمپلکس نیکل به مقدار جزیی بیشتر از کمپلکس کبالت با لیگاند و شرایط فنی فارسی یکسان است. نتایج حاصل از محاسبات نظری در تطابق بسیار خوبی با داده های تجربی حاصل از برهم کنش با DNA است. به طور کلی می توان بیان کرد ناقص حسگر میزان و انرژی اتصال تاثیر چندانی ندارد.

کلیدواژه ها:

، DNA ، انرژی آزاد اتصال ، کمپلکس ، داکینگ مولکولی