تخریب اکسایشی پلییورتان های حاوی گلیسرول منوریسینواولیات

تخریب اکسایشی پلییورتان های حاوی گلیسرول منوریسینواولیات ( PUG ) در حضور هوا و آمونیوم پرکلرات (AP) با استفاده از کروماتوگرافی ژلتراوایی بررسی شده است. نمونه های پلییورتان با نسبت های مختلف گلیسرول منوریسینواولیات (GMRO) تهیه شد و سینتیک تخریب آنها در حضور هوا و در دمای °C 93 با استفاده از مقدار پیوندهای شکسته شده زنجیرهای پلییورتان بررسی گردید. زمان القا و سرعت اکسایش در حالت ایستا برای PUG حاوی مقادیر مختلف GMRO محاسبه و گزارش گردید. نتایج نشان میدهد با افزایش مقدار GMRO در پلییورتان، زمان القا کاهش و سرعت اکسایش در حالت ایستا افزایش مییابد. تخریب PUG در مجاورت AP (و در جو نیتروژن) بررسی شد. تغییرات جرم مولکولی و محاسبه مقدار پیوندهای شکسته شده زنجیر های پلییورتان مبین تخریب PUG با زمان است. با افزایش مقدار GMRO میزان تخریب PUG هم بیشتر می شود.

کلیدواژه ها:

پلییورتان ، گلیسرول منوریسینواولیات ، اکسایش ، کروماتوگرافی ژلتراوایی