تاثیر درخت کنار به عنوان یک انگاره ی بومی در طراحی منظر خیابان های شهری دزفول (نمونه موردی: خیابان دکتر علی شریعتی، دزفول)

کیفیت معابر و خیابان های شهری بخشی تاثیرگذار در ساماندهی الگوهای هویتی، رفتاری و اجتماعی شهرها به شمار می آید به نحوی که طراحان از دیرباز تاکنون به دنبال ارایه روش هایی در جهت طراحی متناسب با زمینه های هر بوم شهری بوده اند. ازاین رو هر عنصر از مصالح استفاده شده در جداره ها تا استفاده از گیاهان و جداره ای سبز هرکدام می تواند، به عنوانی نمادی تاثیرگذار که بر خواسته از یک بوم و فرهنگ است را در طراحی این معابر و شریان های اصلی شهرها تاثیرگذار دانست. با توجه به موارد ذکرشده در این مقاله با استفاده از منابع کتابخانه ای و مطالعات میدانی ومصاحبه ها سعی بر آن شده تا تاثیر درخت (کنار) به عنوان یک نماد و عامل تاثیرگذار در شهر دزفول به عنوان یک پوشش گیاهی کارآمد و مفید در کیفیت طراحی معابر را موردبحث و بررسی قرارداد. حضور درخت کنار را می توان یک انگاره ی بومی و یادآور سنت های گذشته و نمادی از همیشه سبز بودن به عنوان یک پوشش سایه انداز مناسب و همچنین به عنوان یک نماد معنوی که پارچه هایی جهت برآورده شدن نذرها و نیازها به آن بسته می شود و درنهایت با مقایسه ی طرح های موجود و طراحی های پیشنهادی این نتیجه حاصل می گردد که حضور پوشش گیاهی، نظیر کنار علاوه بر آنکه تلفیقی از حضور طبیعت وزندگی انسانی در بستر شهرها است. می تواند جایگزینی مناسب برای پوشش های بتنی و آجری در معابر شهری باشد و همچنین از آن به عنوان عنصری شاخص از طبیعت و بوم دزفول یاد می شود.

کلیدواژه ها:

منظر شهری ، درخت کنار ، دزفول ، بوم ، زمینه گرایی