نقش آموزش در سازمان های دولتی

سازمان ها میتوانند با اجرای برنامه های آموزشی به دو طریق بر رفتار کارکنان و اعضای خود اثر بگذارند، متداولترین روش این است که آنها میکوشند از طریق مستقیم،مهارتهای لازم (برای انجام وظایف مورد نظر) را به اعضای خود بیاموزند. به گونه ای که توانایی فرد افزایش یابد و بتواند به صورت بالقوه، کارها را در سطحی بالاتر و بهتر انجام دهد.بدیهی است که اگر این توان بالقوه شناسایی شود، موجب انگیزه بالایی در فرد خواهد شد. دومین منفعت برنامه های آموزشی این است که اعتماد به نفس کارکنان را افزایش میدهد. اعتماد به نفس عبارت است از: توقع یا انتظاراتی که شخص از خودش دارد، مبنی بر این که میتواند بدان گونه رفتار کند که به هدف مورد نظر بی انجامد، که نتیجه آن نمیتواند چیزی جز عمل کرد موثر و موفقیت آمیز فرد باشد، بنابراین نیاز به یادگبری سازمانی امروزه به خوبی در تمامی سطوح سازمان ثابت شده است. به گونهای که تحقیقات انجام گرفته، ارتباط مثبت بین سرمایه گذاری بر آموزش در بهره وری سازمانی را نشان داده است. در این راستا لازم است فرایند، منابع و اقدامات لازم آموزشی در سازمان شناسایی و در یک مدل علمی متناسب برنامه ریزی شود. چرا که آموزش و بهسازی کارکنان اقدامی راهبردی است که در سطح فردی باعث ارزشمندی و رضایت مندی فرد و در سطح سازمانی باعث بهبود و توسعه سازمان می شود.

کلیدواژه ها:

آموزش ، انگیزه ، سازمان های دولتی ، برنامه ، کارمندان