بررسی رابطه مطلوبیت اجتماعی و هیجان خواهی با نگرش به رفتارهای بزهکارانه در نوجوانان شهر تهران

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه مطلوبیت اجتماعی و هیجان خواهی با نگرش به رفتارهای بزهکارانه در نوجوانان شهر تهران بود. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان مقطع دبیرستان شهر تهران در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل دادند از میان آنها نمونه ای به حجم 380 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. جهت گرداوری اطلاعات از مقیاس هیجان خواهی زاکرمن (1971)، مقیاس مطلوبیت یا پذیرش اجتماعی مارلو و کراون (1964) و مقیاس نگرش به بزهکاری فضلی (1388) استفاده گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد، بین مطلوبیت اجتماعی و نگرش منفی به رفتارهای بزهکارانه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد r=0/44)، (P<0/01؛ در حالی که بین مطلوبیت اجتماعی و نگرش مثبت به رفتارهای بزهکارانه رابطه منفی و معناداری وجود دارد r=-0/24) ، .(P<0/01 همچنین نتایج نشان میدهد بین هیجان خواهی و نگرش منفی به رفتارهای بزهکارانه رابطه منفی و معناداری وجود دارد(r=-0/45 ، 0/01 (P<؛ در حالی که بین هیجان خواهی و نگرش مثبت به رفتارهای بزهکارانه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد(r=-0/29 ، .(P<0/01

کلیدواژه ها:

مطلوبیت اجتماعی ، هیجان خواهی ، نگرش به رفتارهای بزهکارانه ، نوجوانان