زمان بندی ارسال و تخصیص قطعات ورودی در یک بارانداز (مطالعه موردی شرکت ایران خودرو)

یکی از تصمیمات استراتژیک در زنجیره تامین، طراحی شبکه توزیع کالاها از تامین کنندگان به سایت های تولیدی می باشد، که تاثیر فراوانی برهزینه ها و همچنین جلوگیری از اتلاف زمان دارد. این طراحی باید به گونه ای باشد که چگونگی تخصیص سایتهای تولیدی در شبکه و تعیین میزان حمل کالاهای مختلف از مبادی گوناگون به مقاصد متفاوت را با توجه به محدودیت های موجود و با کمترین هزینه برآورده کند. باراندازمتقاطع یکی از تکنیکهای لجستیکی و عملیاتی است که طراحی شبکه های توزیع بین سطوح زنجیره تامین را به سمت طراحی شبکه توزیع بهینه سوق می دهد. با توجه به عدم وجود جریان بهینه در بین سطوح زنجیره تامین شرکت ایران خودرو به واسطه عدم بهره مندی از باراندازمتقاطع در بخش تامین - تولید این مقاله به بررسی مساله زمان بندی ارسال قطعات تخصیص یافته به باراندازهای متقاطع و از آنجا به سایت های تولیدی می پردازد. در این مقاله فرض می شود که مکان باراندازها مشخص است همچنین تعداد تامین کنندگان، تعداد سایتهای تولیدی ، میزان ورود کالاها، تنوع کالایی، سهم هر تامین کننده ، میزان مصرف و همچنین زمان مصرف سایت های تولیدی مشخص وقطعی است. هدف تعیین زمان بندی بهینه ارسال محموله به مراکز تولیدی است. برای این منظور لازم است مشخص شود چه کالاهایی، با چه تنوع اقلامی، با چه تواتری، با چه وسیله حمل ونقلی به سمت سایت های تولیدی ارسال گردد؛ تا ضمن اینکه موجودی بارانداز متقاطع به پایین ترین حد ممکن برسد و کل هزینه ها نیز حداقل گردد، لذا یک مدل برنامه ریزی عدد صحیح مختلط در نظر گرفته می شود. همچنین داده های شرکت ایران خودرو در مدل پیاده سازی می شود. ما در این پژوهش برای حل مسیله از نرم افزار گمس استفاده می کنیم و سرانجام نتایج به دست آمده را تحلیل حساسیت می کنیم.

کلیدواژه ها:

زنجیره تامین ، زمان بندی ، بارانداز متقاطع ، برنامه ریزی عدد صحیح مختلط ، تخصیص