مدل جدیدی برای بهبود قابلیت اطمینان سیستم پل پیچیده با استفاده از انتخاب استراتژی تخصیص قطعات مازاد

مسیله تخصیص قابلیت اطمینان - افزونگی یکی از مسایل مهم در طراحی سیستمها است. در پژوهش های پیشین فرض شده است استراتژی قطعات مازاد، استراتژی فعال یا ذخیره و از قبل مشخص است. در این مقاله برای اولین بار، فرض شده است برای هر زیرسیستم می توان از هر دو استراتژی فعال و ذخیره استفاده نمود و مدل ریاضی پیشنهادی می بایست بهترین استراتژی هر زیرسیستم را پیشنهاد دهد. برای حل مدل پیشنهادی از یک الگوریتم ژنتیک کارا استفاده شده است. نتایج محاسباتی نشان می دهد این الگوریتم قادر است در این مسیله هنگام استفاده از استراتژی ذخیره به جواب بهتر نسبت به پژوهش های قبلی برسد که این نشان دهنده ی کارایی الگوریتم پیشنهادی در حل مسیله است. همچنین، استفاده از الگوریتم ژنتیک پیشنهادی در مدل جدید نشان میدهد در تمامی حالت های مسیله، استفاده همزمان از هر دو استراتژی منجر به جواب های بهتری نسبت به حالت هایی می شود که تنها از استراتژی فعال یا ذخیره استفاده می شود.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی قابلیت اطمینان ، مسیله تخصیص قابلیت اطمینان - افزونگی ، ساختار پل پیچیده ، الگوریتم ژنتیک