بهره مندی از کاربری های مختلط شهری در شهرسازی نوین در راستای حرکت به سمت توسعه پایدار

موضوع زمین و چگونگی استفاده از آن همواره موضوع و بستر اصلی برنامه ریزی شهری بوده و در حقیقت سرنوشت نهایی طرح توسعه شهری را چگونگی مداخله و نظارت بر نحوهی استفاده از زمین رقم می زند و همواره یکی از مسایل اجتماعی، اقتصادی و کالبدی در شهرنشینی معاصر را این مقوله تشکیل داده است. یکی از وظایف مهم واساسی برنامه ریزان شهری،تخصیص زمین به کاربری های گوناگون با توجه به نقش و کارکرد شهر، اقتصاد شهر و همچنین تاثیر متقابل کاربری ها بر همدیگر است. مفهوم اختلاط کاربری، ترویج شکل پایدار از کاربریها با توجه به شکل توسعه شهری است و از نظر برنامه ریزان مکانی در واقع وسیله مهمی برای رسیدن به توسعه پایدار می باشد. در دهه اخیر اختلاط کاربریها به عنوان یک جزء کلیدی در توسعه حمل و نقل گرا، توسعه محله های سنتی، توسعه هوشمند و شهرسازی نوین مطرح شد. روش این مقاله تحلیلی و بر مطالعات کتابخانه ای و اسنادی استوار است و با هدف بررسی ارتباط بهره گیری از کاربری های مختلط در دستیابی به توسعه پایدار سعی دارد که با مطالعه شاخصه های کاربری مختلط و توسعه پایدار این مهم را در شهرهای امروزی بررسی نماید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد که اهداف کاربری مختلط در راستای اهداف توسعه پایدار است و به عبارت دیگر با برنامه ریزی در زمینه دستیابی به کاربری مختلط می توان به توسعه پایدار شهری نیز دست یافت. در انتها نیز نسبت به ارایه راهکارهایی در زمنینه اختلاط کاربری ها پرداخته ایم.

کلیدواژه ها:

کاربری مختلط ، توسعه پایدار ، شهرهای نوین