توسعه کاربری مختلط راهکاری برای ارتقا تعاملات اجتماعی

تعاملات اجتماعی از مهم ترین جلوه های فضاهای شهری موفق و پایدار می باشد. پژوهش حاضر در صدد بررسی عوامل و راهکارهای توسعه کاربری مختلط و تأثیر آن بر تعاملات اجتماعی است. با توجه به طرح های توسعه شهری که برای شهرهای کشور تهیه شده تبیین نظریه ها و روش ها در این نوع توسعه شهرسازی کشور بسیار کم رنگ بوده است. همین موضوع، با هدف بررسی و شناخت این رویکرد در تعاملات افراد مبنای مسئله ای شناسی این مقاله را تشکیل داده است. لذا در ابتدا سعی شده مؤلفه های تأثیرگذار بر حضور پذیری افراد در فضاهای شهری شناسایی و پس از آن با بررسی متون و نظریه های نظریه پردازان به رابطه بین کاربری های مختلط و تأثیری که بر تعاملات مردم دارد، پرداخت و در نهایت با استفاده از شیوه که تحلیل محتوا، مقالات و نظریه های پژوهشگران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تحلیل مقالات آشکار ساخت که ترکیب کاربری ها به صورت مستقیم و غیرمستقیم بر رفتار افراد تعاملات اجتماعی آنها در محیط تأثیرگذار است، بنابراین می توان به کارگیری این نوع از توسعه را در نظام معماری شهرسازی کشورها را راهکاری موفق دانست.

کلیدواژه ها:

ترکیب کاربری ، اختلاط کاربری ، کاربری مختلط ، تعاملات اجتماعی ، توسعه