اصول پیشنهادی نوشهرگرایی در برنامه ریزی محله های شهری
محل انتشار: فصلنامه مسکن و محیط روستا، دوره: 29، شماره: 130
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 101
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHRE-29-130_004
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1401
چکیده مقاله:
در جهت رفع مشکلات ناشی از فرسودگی و زوال مراکز شهری و گسترش افقی شهرها جنبش نوشهرگرایی به وجود آمد. این جنبش برای ایجاد جوامع پایدار و کارا بازگشت به الگوی محلات سنتی را امری لازم می داند. در تحقیق حاضر سعی می شود به طور اجمالی به معرفی نوشهرگرایی و اصول پیشنهادی آن برای برنامه ریزی محله های شهری از جمله پیاده مداری، اتصال و پیوستگی، ایجاد کاربری های مختلط و ایجاد گونه های مختلف مسکن در بافت و ... پرداخته شده و سپس فواید و انتقادات وارد برآن و ابزارهای طراحی محله نوشهرگرا و مراحل طراحی آن مطرح شود. در تحقیق حاضر به دنبال این موضوع هستیم چه اصولی از نوشهرگرایی، می تواند برای برنامه ریزی و طراحی محله های شهری به کار رود و چگونه می توانیم از آنها در برنامه-ریزی و
طرح ریزی محله های شهری استفاده کنیم و چه مراحلی را باید برای طراحی محله ای نوشهرگرا در نظر داشته باشیم.
کلیدواژه ها:
new urbanism ، neighborhood planning ، walkability ، mixed use ، public transportation. ، نوشهرگرایی ، برنامه ریزی محله ، پیاده مداری ، کاربری مختلط ، حمل و نقل عمومی ، مشارکت
نویسندگان