تعیین نقش توابع طراحی سازه و آیرودینامیک در طراحی موشکهای حامل

فرآیند طراحی موشک های ماهواره بر دارای مراحل متعدد و گسترده ای می باشد که در آن به شاخص های اصلی پرداخته می شود. معیارهایی همچون تعریف مسأله، طراحی مفهومی، طراحی مقدماتی، طراحی جزئی، ساخت نهایی و عملیات که از این نوع شاخصها هستند. هرکدام از این معیارها به زیر مجموعه های متفاوتی تقسیم بندی می شوند و نیز به اهداف معیارها نیز پرداخته می شود. از مهمترین زیر مجموعه ها می توان به توابع طراحی سیستم، آیرودینامیک، کنترل، سازه، پیشرانش، الکترونیک، هدایت، مواد و ساخت اشاره کرد. همانطور که ذکر شد تابع طراحی آیرودینامیک و تابع طراحی سازه می باشد. همچنین در این بخش رابطه بین تابع طراحی آیرودینامیک و سازه و دیگر توابع طراحی نیز بیان می شود. و البته ویژگیها و خصوصیات آیرودینامیکی و سازه ای به طور کامل ارزیابی می شود. تابع طراحی آیرودینامیک با تعیین نیروهای آیرودینامیک و ممانها شروع می شود و در تحلیل مسیر حرکت استفاده می شوند و این اقدامات در 3 گروه خلاصه می شد. تابع طراحی سازه با فعالیت و طراحی زیر مجموعه های سازه شدیداً درگیر است و رابطه مستقیمی با آنها دارد. در تابع طراحی آیرودینامیک اینرا در نظر داریم که قبل از انجام طراحی پیکربندی، شکل موشک مورد نظر را نمی دانیم. در این شرایط تنها کاری که می توان انجام داد رجوع به سایر موشکهای هم خانواده و استفاده از CD و CaL آنها می باشد. بعد از انجام طراحی پیکربندی، شکل موشک مورد نظر مشخص می گردد. در این صورت CD و CaL شکل واقعی را می توان محاسبه کرد. همچنین در تابع طراحی سازه می دانیم که فرآیند طراحی با نگرش به نیازها شروع می شود. ترکیب اولیه از طریق تعریف فلسفه ها، معیارها، برنامه ها و رویکردها و سیستم پارامترها و نواقص شان ایجاد می شود. بلوک های بعدی عملکرد با تحلیل سازه تعامل دارد و اطلاعات طراحی سازه شامل یک سری ورودی از مسیر حرکت، کنترلها و مسائل حرارتی می باشد. این ورودیها و داده ها با توجه به محیط طبیعی و مواد رایج بیان می شوند. تابع آنالیز و تحلیل سازه رابطه ای با بارها، واکنشها، تنش ها، پایداری، استحکام و غیره نیز دارد. با در نظر گرفتن تمامی موارد ما روی به طراحی سازه می آوریم.

کلیدواژه ها:

تابع طراحی آیرودینامیک ، تابع طراحی سازه ، ضرورتها و محدودیتها ، آنالیز و تحلیل