تحلیل ایمنی تقاطعات بدون چراغ براساس رویکرد مبتنی بر تصادفات و ممیزی ایمنی مطالعه موردی تقاطعات استان سیستان و بلوچستان و هرمزگان

تقاطعات بخش مهمی از شبکه از راه ها را به خود اختصاص می دهند و اگرچه تنها بخش کوچکی از شبکه راه ها را به خود اختصاص می دهند ولی بخش عمده ای از تصادفات برون شهری در تقاطعات به وقوع می پیوندند لذا توجه به این تقاطعات از اهمیت بالایی برخوردار است. وجود یک شاخص ایمنی برای رتبه بندی این تقاطعات به لحاظ ایمنی می تواند به برنامه ریزان و مدیران جهت تخصیص منابع و ایجاد حداکثر بهره وری کمک بسیار زیادی کند. مدل های موجود جهت رتبه بندی ایمنی عمدتا مبتنی بر آمار تصادفات هستند. در بسیاری از راه های برون شهری آمار تصادفات به شکل کاربردی وجود ندارد لذا این روش ها کارایی خود را از دست می دهند. در این مقاله سعی شد مدلی جهت رتبه بندی تقاطعات بدون چراغ درراه های برون شهری بر اساس شاخص های ایمنی و بدون نیاز به آمار تصادفات توسعه یابد. در راستای اعتبار سنجی مدل توسعه یافته نتایج به دست آمده از مدل با مدل شاخص همسنگ مالی که یکی از روش های معتبر جهت نمره دهی به نقاط پر تصادف بر اساس آمار تصادفات است مقایسه شد. در این را ستا تعدادی از تقاطعات پر تا صادف استان سیستان و بلوچستان و هرمزگان برای مطالعه موردی انتخاب شدند و برای تعیین متغیرهای ایمنی برای هر تقاطع از روش پرزید میدانی استفاده شد. نتایج به دست آمده از اعتبار سنج نشان دهنده کارایی و اعتبار مدل توسعه یافته بود

کلیدواژه ها:

تقاطعات بدون چراغ ، ایمنی ، مدل سازی ، بازدید میدانی