محاسبه عمر عایقی ترانسفورماتورهای روغنی با استفاده از جریان سیم پیچی ها

رشد روز افزون مصرف برق در جهان و به دنبال آن افزایش مقدار توان انتقالی از سیستم های قدرت موجب شده تا وسایل موجود در شبکه های قدرت بیش از پیش در معرض خرابی و فرسودگی قرار گیرند. به همین دلیل در سال های اخیر، افزایش بازدهی وسایل موجود در سیستمهای قدرت و ارایه راهکارهایی به منظور جلوگیری از پیری وفرسودگی آنها اهمیت دو چندانی یافته است. مسیله فرسودگی و کاهش عمر عایقی در ترانسفورماتورهای قدرت، به عنوان یکی از حیاتیترین و با ارزش ترین وسایل در سیستم های قدرت، همواره مورد توجه مهندسین و محققین در این زمینه قرار داشته است. طبق مطالعات و بررسی های انجام شده بیش از 70 درصد خرابی های ترانسفورماتورهای قدرت مخصوصا ترانسفورماتورهای روغنی ناشی از افزایش دمای بیش از حد مجاز در سیم پیچ آنها می باشد. در این مقاله ابتدا روش های محاسبه دمای روغن در بالا و پایین ترانسفورماتور و سپس داغترین نقطه در سیم پیچی ها طبق استانداردهای موجود در IEEE و IEC مورد بررسی قرار می گیرند. سپس در ادامه یک روش برای تصحیح تلفات سیم پیچ های ترانسفورماتور با توجه به تغییرات دمایی ارایه می گردد، که می توان از این طریق مقدار تقریبی برای مقاومت سیم پیچ ها بدست آورد. در قسمت بعدی مقاله از طریق یک ضریب K که در واقع نسبت جریان نامی ترانسفورماتور به جریان سیم پیچی ترانسفورماتور در لحظه های دمایی مختلف است می توان مقدار افزایش دمای داغترین نقطه در سیم پیچی ها را بدست آورد. در نهایت، بوسیله ی این مقدار افزایش دمای بدست آمده، مقدار پیری و عمر عایق موجود در ترانسفورماتور محاسبه میگردد

کلیدواژه ها:

سیستم های قدرت ، ترانسفورماتور ، جریان سیم پیچی ، دمای داغ ترین نقطه ، عمر عایقی ، پیری عایق