طراحی سامانه ست کردن تیشرت و شلوار با استفاده از الگوریتم ژنتیک محاوره ای

با توجه به پیشرفت و بالا رفتن سطح آگاهی احساس، نیاز انسان به لباس به طور مکرر دستخوش تحولاتی در زمینه ی مواد اولیه، طراحی و دوخت شده است، ترکیب این موارد اگر به همراهی هنری با عنوان ست کردن توام نباشد به خودی خود نمیتواند انسان امروزی را ارضا کند و یک مجموعه ی ناهمگون و نامناسب را به همراه خواهد داشت. هدف از این پروژه طراحی سامانه ست کردن لباس (تیشرت وشلوار) با مجموعه ای از طرح و رنگهای مختلف با استفاده از الگوریتم ژنتیک میباشد که از سلیقه کاربران استفاده میکند. با توجه به اینکه تشخیص و ارزیابی تناسب تیشرت و شلوار نیاز به دانش و مهارت کافی در زمینهی مد دارد، در صورتیکه میزان برازندگی طرحهای اولیه براساس نظرات غیر تخصصی خریداران تعیین گردد، امکان عدم کارایی سامانه ی مورد نظر پژوهش در گسترده ی وسیعی از کاربران با سلایق مختلف وجود دارد. برای جلوگیری از بروز این مشکل، پژوهشگر درصدد وضع قوانینی بر آمده است که مستخرج از تجربیات و نظرات متخصصان طراحی پارچه و لباس میباشد. رعایت این قوانین در ایجاد طرحهای اولیه موجب تولید طرحهایی میگردد که از نظر فنی و زیباشناسی مورد اطمینان بوده و فقط جهت اعمال سلیقهی شخصی به کاربر ارایه میگردد. استفاده از این سامانه در صنعت طراحی لباس، طراحان، تولید کنندگان و خریداران را قادر میسازد در روند طراحی و تولید لباس اعمال سلیقه نمایند.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، تیشرت و شلوار ، ست کردن