نقش ارگان های دریایی در اجرای موثر مقررات ملی و بین المللی

در بخشی از آب های ساحلی که به آب های سرزمینی معروفند و در داخل مرز دریایی هرکشور جای می گیرند، کلیه حقوق آب ها و عمق دریاها متعلق به کشور مربوطه بوده ولی حق عبور بی ضرر کشتی های سایر کشورها به رسمیت شناخته می شود. اگر سازوکاری برای کنترل آلودگی وجود نداشته باشد شد زمینه نابودی آن فراهم خواهد. کنوانسیون های بسیاری در مورد آلودگی های دریایی تصویب شده است که از جمله ها می توان به کنوانسیون مارپول ، کنوانسیون آمادگی، مقابله و همکاری در برابر آلودگی نفتی ، کنوانسیون جبران خسارت ناشی از آلودگی نفتی اشاره کرد. در منطقه خلیج فارس و و کشورهای منطقه، کنوانسیون کویت و پروتکل های آن به منظورحفاظت از محیط زیست UNEP دریای عمان با همکاری برنامه محیط زیست ملل متحد دریایی در برابر آلودگی ها تدوین گردیده است. به موجب ماده 16 کنوانسیون تاسیس سازمان منطقه ای حفاظت از محیط زیست دریایی و به استناد ماده 3 پروتکل همکاری منطقه ای، تاسیس مرکز کمک های متقابل در مواقع اضطراری دردریا تصویب شده است

کلیدواژه ها:

ارگان های دریایی ، مقررات ملی ، مقررات بین المللی