بررسی اثر بخشی آموزش به شیوه رویکرد راه حل – محور بر افسردگی و بهزیستی روانشناختی زوجین مراجعه کننده به شعب شورای حل اختلاف شهر ماهشهر

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش به به شیوه رویکرد راه حل – محور بر افسردگی و بهزیستی روان شناختی زوجین متقاضی طلاق مراجعه کننده به شعب شورای حل اختلاف شهر ماهشهر در سال 91 - 90 بود. جامعه آماری در این پژوهش شامل کلیه زوجین مراجعه کننده به شعب شورای حل اختلاف شهر ماهشهر در سال 90 می باشد. به این منظور به همه زوجین مراجعه کننده پرسشنامه افسردگی بک (فرم 13 سوالی) داده شد. از میان آنها، کسانی که نمره شان یک انحراف معیار بالاتر از میانگین در پرسشنامه افسردگی بک بود مشخص شدند. این تعداد 38 زوج بودند که از میان آنها 30 زوج انتخاب شدند و به صورت تصادفی به گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند. سپس آموزش رویکرد راه حل حور طی 10 جلسه 90 دقیقه ای به صورت یک جلسه در هر هفته بر روی گروه آزمایش اجرا شد و پس از گذشت یک ماه آزمون پیگیری انجام گردید. داده های حاصل از پژوهش به روش کوواریانس چند متغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش نشان داد که آموزش رویکرد راه حل- محور- باعث کاهش افسردگی و افزایش بهزیستی روان شناختی گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است. همچنین یافته های این پژوهش نشان داد که آموزش رویکرد راه حل - محور باعث بهبود حیطه های بهزیستی روان شناختی(شادی و خوش بینی، رشد و بالندگی فکری، ارتباط مثبت با دیگران، خود پیروی، رضایت از زندگی و معنویت) شده است. پیگیری با فاصله یک ماه پایداری درمان راه حل – محور را بر افسردگی و بهزیستی روان شناختی نشان داد.

کلیدواژه ها:

رویکرد راه حل – محور ، افسردگی ، بهزیستی روان شناختی