شخصیت مدیران و پذیرش نظام پیشنهادات در دانشگاه: رویکرد اثربخشی در تعاملات محیطی

هدف این پژوهش بررسی رابطه بین ویژگی های شخصیتی مدیران و پذیرش نظام پیشنهادات در دانشگاه شهرکرد میباشد. شخصیت، به- عنوان مجموعه ای سازمان یافته و واحدی متشکل از خصوصیات نسبتا ثابت و پایدار، که یک فرد را از افراد دیگر متمایز می سازد، تعریف شده است همچنین شامل عمیق ترین و درونیترین خصوصیات فرد است. در کاربرد شخصیت، به آن دسته از تفاوت های فردی که اهمیت زیادی در ارتباطات متقابل روزانه انسان ها با یکدیگر دارند، تاکید میشود. روش مرسوم انتقال اطلاعات وعقاید به سطوح عالی سازمان، نظام پیشنهادات نامیده شده است، که درآن میزان و نوع همکاری کارکنان باعث ایجاد نیروی مثبت در آنها و بهبود شرایطو فعالیت های سازمان می گردد. جامعه آماری این پژوهش تمامی مدیران مشغول به فعالیت در دانشگاه شهرکرد در سال تحصیلی 1396-97 می باشد که نمونه ای با حجم 60 نفر و با روش نمونه گیری طبقه بندی متناسب با حجم تعیین شده است. روش پژوهش از نوع توصیفی همبستگی و ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه پنج عاملی کاستاو مک کری (1992) و پرسشنامه نظام پیشنهادات محقق ساخته، می باشد، پایایی این دو پرسشنامه در یک مطالعه مقدماتی به ترتیب 0/89 و 0/83 دست آمده، هر دو پرسشنامه دارای روایی محتوایی وصوری می باشند . یافته های این مطالعه حاکی از ارتباط بین ابعاد شخصیت و پذیرش نظام پیشنهادات توسط مدیران می باشد. از آنجایی که پذیرش نظام پیشنهادات نتایج مفیدی ازقبیل افزایش احساس مسیولیت کارمندان، افزایش وجدان کاری وتقویت روحیه مشارکت کارکنان به دنبال دارد، نتایج این پژوهش می تواند برای مدیران جهت شناخت بهتر خود و بهبود مشارکت کارکنان در تصمیم گیری ومدیریت سازمان مورد استفاده قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

شخصیت مدیران ، نظام پیشنهادات ، مدیران دانشگاه شهرکرد