مقایسه معافیت از مجازات با اصل مقتضی بودن تعقیب

مسایل جزایی بخش مهمی از حقوق کشورهای جهان را تشکیل می دهد. در این مسایل بعد از اصل برایت که باید در مورد متهمان به طور کلی مورد توجه قرار گیرد، اعمال مربوط به تخفیف و معافیت از مجازات است که به نوعی باید با شان و منزلت متهم و جرم ارتکابی وی مطابقت داشته باشد در اصول دادرسی کیفری امر تعقیب از دو اصل تبعیت می نماید: اصل الزامی بودن تعقیب و اصل مقتضی بودن تعقیب. اصل سنجش تعقیق مقتضی اختیاری کردن تعقیب برای مقام قضایی است و طبق قاعده مذکور تعقیب مبتنی بر مصلحت سنجی است بدین صورت که بر اساس مقتضی کردن تعقیق دادستان می تواند با سنجش موضوع و ارزیابی کردن آن، در صورت وجود مصلحت هرچند وقوع جرم محرز باشد، از تعقیب کیفری خودداری کند. در این تحقیق با برسی قاعده مذکور و آثار و ویژگی های که می تواند در دادرسی کیفری داشته باشد این موضوع بهتر بیان گردیده است.

کلیدواژه ها:

مجرم ، اصل مقتضی بودن تعقیب ، معافیت از مجازات ، قانون مجازات اسلامی