تحلیل و ارایه الگوی مطلوب برای ساختار قراردادهای بهره برداری از میادین مشترک نفت و گاز با تاکید برامنیت انرژی کشور

توسعه میادین مشترک نفت و گاز در قوانین مختلف از جمله؛ قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت بند 3 (قسمت ت) ماده 3 و.. مورد تاکید قرار گرفته است، اما در عمل هیچگاه بصورت شایسته، این امر محقق نشده است. در حالی که کشورهای همسایه به ارایه ی الگوهای قراردادی جذاب، پای شرکت های بین المللی صاحب تکنولوژی و دانش فنی بروز را به این میادین کشانده و به دلیل سیال بودن نفت، به سرعت در حال کشاندن سهم ما به طرف خود هستند، ضرورت توسعه این میادین دو چندان می شود، بعلاوه که میادین مستقل به نیمه دوم عمر خود رسیده و دچار افت فشار شده اند. قراردادهای بیع متقابل کارایی لازم برای جذب شرکت های بین المللی در میادین مشترک را نداشته اند، به همین منظور در پژوهش حاضر به ارایه ی الگوی قراردادی مطلوب برای میادین مشترک در دید رقابتی و مشارکتی که طرفین این میادین دارند، پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

میادین مشترک ، امنیت انرژی ، قراردادهای نفتی ، مشارکت در تولید IPC