معماری پایدار و تاثیر آن بر زیستگاه های طبیعی

اکوسیستمی که در محیط ما جریان دارد شامل روابط بین موجودات زنده اعم از انسانها،حیوانات،گیاهان،عوامل جوی و ... می باشد که از پیدایش هستی تاکنون برقرار است.با گذشت زمان و استفاده ی بی رویه از سوختهای فسیلی و نیز تاثیر عواملی چون آلودگی زمین و هوا و آب در اثر تولید گازها و زباله های شیمیایی و ... این اکوسیستم دستخوش تغییراتی شده که نتیجه آن برهم خوردن نظم موجود در طبیعت و محیط طبیعی است مانند:تغییرات لایه ی ازن،منقرض شدن نسل بعضی از موجودات دریایی و زمینی، پدیده ی گرم شدن جهانی،تخریب زیستگاه های طبیعی و آلودگی هوا و ...اما یا بکارگیری تجربیات،علوم و فنون نهفته در دل طبیعت و زدن پل دوستی بین انسان و طبیعت به کمک معماری، می توان اثری در دل طبیعت خلق کرد تا طبیعت آن را در خود نگاه دارد.معماری پایدار یک توسعه ی پایدار است،ما نیز از معماری به عنوان پدیده ای نوین که دستاورد رابطه ای منظم ودو جانبه انسان و طبیعت است،برای ملموس کردن استفاده نموده تا بتوانیم درک صحیح از طبیعت و آموزه های طبیعت و رابطه ای هدفمند و منطقی میان انسان و طبیعت شاهد باشیم. با معماری پایدار ما باید آسایش انسان را به واسطه ی جذب نور روز،منظر دلپذیر،کیفیت مناسب هوا،عایق صوتی مناسب،کنترل مناسب دما،کنترل دلخواه رطوبت،مراقبت های موثر کیفیتی وپیش بینی های لازم ایمنی و ..به حداکثر برسانیم.